αμάγκωτος

-η, -ο

επίρρ. -α

1. αμαγκάνιστος (βλ. λ.).

2. αυτός που δεν πιάστηκε σε παγίδα ή από τις καταδιωκτικές αρχές: Μ' όλες τις παγίδες που του έστηναν, αυτός κατάφερνε να μένει αμάγκωτος.